الکترود جوش با پایه کبالت
استفاده در سایشهای شدید همراه با گرما
تجربه کاری :
استفاده در رولهای فولادی انتقال شمش فولاد در صنایع فولاد سازی
استفاده از الکترود 312 در پاس اول
آلیاژهای استلایت (Stellite)
جزء سوپرآلیاژهای پایه کبالت (Cobalt base superalloy) است. آن ها ترکیب منحصربه فرد از خواص مکانیکی و تریبولوژیکی مثل سختی و استحکام بالا، چسبندگی زیاد و مقاومت به سایش خراشی عالی و مقاومت به خوردکی خوبی دارند.
برای استفاده در صنایع مختلف مخصوصا برای کاربردهای مقاوم به سایش شامل سیستم های روانکاری نشده یا دماهای بالا استفاده می شوند.
آلیاژهای استلایت گستره ای از آلیاژهای کبالت-کروم هستند.
آن ها همچنین شامل تنگستن یا مولیبدن و مقادیر کم اما مهم کربن (کمتر از %۳ وزنی) می باشند.
آلیاژهای استلایت با رسوب کاربیدها در زمینه محلول جامد کبالت استحکام-دهی می شوند. بسیاری از خواص آلیاژهای استلایت ناشی از ماهیت کریستالوگرافی کبالت، اثرات استحکام دهی محلول جامد کروم تنگستن و مولیبدن، تشکیل کاربیدهای فلزی و مقاومت به خوردگی ناشی از کروم است.
اختلاف اساسی بین آلیاژهای مقاوم به سایش استلایت در مقدار کربن است مقدار کاربید در مواد تاثیر می گذارد. آلیاژهای استلایت را می توان به الیاژهای با کربن متوسط و آلیاژهای با کربن زیاد برای سرویس سایش و آلیاژهای با مقدار کربن کم برای سرویس دما بالا و مقاومت در برابر خوردگی یا سایش و خوردگی همزمان طبقه بندی کرد.
کروم دو وظیفه در آلیاژهای استلایت دارد. هر دو وظیفه بر تشکیل کاربید حاکم است، یعنی اغلب کاربیدها غنی از کروم هستند و مهمترین مقدار عنصر آلیاژی در زمینه است که استحکام فراهم می کند (به عنوان یک عنصر حل شونده) و مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون را ایجاد می کند. تنگستن و مولیبدن در آلیاژهای استلایت استحکام اضافی در زمینه به وجود می آورند.
مقاومت به خوردگی عمومی آلیاژ را بهبود می دهند. علاوه بر این، زمانی که مقدار تنگستن زیاد باشد ممکن است به صورت کاربید رسوب کند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.